Το ύδωρ, ως το Πρώτιστο Άγαθο, δια την ιδια την δημιουργια καθως και δια την επιβίωση κάθε έμβιου όντος και κάθε μορφής Ζωής στον Πλανήτη, είναι και ένα εκ των αναφαίρετων δικαιωμάτων που έχει ο άνθρωπος.
Το ύδωρ και η τροφή εν τη γενέσει της δημιουργίας, δόθηκαν σε αφθονία, πλήρη ισορροπία και νομοτέλεια, δια την ύπαρξη, τη διαβίωση και την επιβίωση, των ζώντων οργανισμών, στον πλανήτη Γη.
Όπως κατωτέρω αναλύεται, αποτελεί το ουσιωδέστερο συστατικό της ανθρώπινης ύπαρξης, άρρηκτα συνδεδεμένο, με την ίδια του τη φύση αφού το 74% των ζωντανών οργανισμών είναι Ύδωρ.
Το ύδωρ, είναι η ίδια η ζωή όλων των ανθρώπων, αμεσα συνδεδεμένο με την τροφή, την καθαριότητα, την υγεία, την παραγωγή, το περιβάλλον, την ενέργεια κ.ο.κ. αλλά και απαραίτητο, δια την ανάπτυξη κάθε φυσικής και δημιουργικής δραστηριότητας, που άλλωστε αποτελούν το σκοπό της ανθρώπινης ύπαρξης.
ΧΩΡΙΣ ΝΕΡΟ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΡΑ Η ΣΤΕΡΗΣΗ ΑΥΤΟΥ, ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
Κάθε ζωτικό αγαθό που κάθε άτομο δικαιούτε απο τη στιγμή της γέννησής του, επικρατεί ως κοινώς αντιλαμβανόμενο αναπαλλοτρίωτο Θεμελιώδες δικαίωμα, απλώς και μόνο επειδή ειναι ανθρώπινο ΟΝ. Τέτοιο αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα, που προστατεύεται θεσμικά κατά το Εθνικό και Διεθνές Δίκαιο, ως νόμιμο δικαίωμα το οποίο επικρατεί, είναι και το ΥΔΩΡ.
Τόσο οι διατάξεις του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών παρέχουν την βάση για την ανάπτυξη της διεθνούς προστασίαςτων Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όσο και Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαικής Ένωσης (Ο χάρτης) συγκεντρώνει σε ενιαίο κείμενο όλα τα ατομικά, αστικά, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά Δικαιώματα που απολαμβάνουν οι άνθρωποι/πολίτες εντός της ΕΕ και κατ' επέκταση οι πολίτες της Ελληνικής Πολιτείας.
Ειδικά ο ορισμός του Ανθρώπινου Δικαιώματος δια το Ύδωρ και κατ' επέκταση της ηλεκτρικής ενέργειας, έχει δοθεί απο την Επιτροπή για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα του ΟΗΕ. Ο ανωτέρω φορέας ερμήνευσε τις νομικές υποχρεώσεις ενός Κράτους Μέλους στο Διεθνές Σύμφωνο για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισικά δικαιώματα (ICESCR), που ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΤΙ Η ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟ ΔΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΑΡΚΟΥΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗΛΕΝΔΕΤΟ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΕΓΙΣΤΟΥ ΔΥΝΑΤΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΥΓΕΙΑΣ (βλ. ICESCR Άρθρο 11 & 12) και συνεπώς πρόκειται δια ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΉΤΗΤΟ ΚΑΙ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ.
Το ανθρώπινο δικαίωμα δια ελεύθερη προσφορά νερού και ηλεκτρικής ενέργειας, παρέχει στον καθένα το δικαίωμα για επαρκές, ασφαλές, αποδεκτό, φυσικα και οικονομικά προσβάσιμο Ύδωρ και ηλεκτρική ενέργεια, δια προσωπική και οικιακή χρήση, προέκταση του δικαιώματος δια ζωή και δη αξιοπρεπή, υγιή και ασφαλή διαβίωση χωρίς ψυχικές και σωματικές δοκιμασίες και καταπονήσεις.
Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΠΟΛΑΥΣΗΣ ΒΑΣΙΚΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ (ΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΒΑΣΗ ΤΟ ΝΕΡΟ), ΣΥΝΙΣΤΑ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ ΣΥΣΤΑΤΙΚΟ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ, ΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ, ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΟΥΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ.
Σε μια δομημένη Πολιτεία, οι εκτελεστικοί μηχανισμοι αυτής, θα πρεπει υποχρεωτικώς να εξυπηρετούν, ως κύριο μέλημα τους, τις βιοτικές ανάγκες των ανθρώπων και να αναβαθμίζουν την ποιότητα ζωής αυτών!
Αποτελεί πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας, να παρέχει το πρώτιστο συλλογικό αγαθό που είναι το Ύδωρ, με ίση προσβασιμότητα σε όλους χωρίς διακρίσεις, να εξασφαλίζει την διαρκή με επάρκεια και σταθερότητα παροχή, να το επεξεργάζεται να το αποθηκεύει, να το μεταφέρει και να το διακλαδώνει προς κατανάλωση, με ασφάλεια και υψηλή ποιότητα και χωρίς επιπρόσθετες επιβαρύνσεις, ούτως ώστε να το καθιστά ευκόλως παρεχόμενο και προσιτό προς όλους, δια μια υψηλού επιπέδου υγιή ζωή.
Πολύ περισσότερο, που στις σύγχρονες οργανωμένες κοινωνίες, ο μοναδικός τρόπος πρόσβασης του ανθρώπου στο Ύδωρ, είναι δια μέσου των δικτύων παροχής των Υπηρεσιών του Δημοσίου, στους οποίους ημείς εκχωρίσαμε και διαπιστευτήκαμε ένα από τα φυσικά μας δικαιώματα, αποκλειστικώς και μόνο δια την ασφαλή επεξεργασία, μεταφορά και διακλάδωση, υπηρεσία την οποία οφείλουν να παρέχουν στα πλαίσια της παρ' ημών δοθήσεις συγκεκριμένης εντολής - εξουσιοδότησης διαχείρισης.
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ, ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΘΕΙ ΩΣ ΑΓΑΘΟ, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΝΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΤΟΥ, ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΟΙΝΟ ΦΥΣΙΚΟ ΑΓΑΘΟ, ΠΡΟΟΡΙΣΜΕΝΟ ΔΙΑ ΑΠΡΟΣΚΟΠΤΗ ΚΟΙΝΗ ΧΡΗΣΗ.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΕΝΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΑΠΤΟΝΤΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΟΙΝΗΣ ΩΦΕΛΕΙΑΣ, διότι δεν έχουν ως πρωταρχικο ρόλο την επιδίωξη του κέρδους, αλλά την εγγυημένη παροχή των αγαθών και υπηρεσιών, καθώς και την καταστατική μείωση του κόστους των παραγομένων υπηρεσιών (Υπηρεσίες τέτοιου είδους είναι η παροχή Ηλεκτρικής ή άλλης Ενέργειας, Ύδρευσης, Αποχέτευσης, κτλ.).
Οι δημόσιες επιχειρήσεις που ιδρύονται κατά "Νομοθετική Εξουσιοδότηση" ως Νομικά πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ), μια εξ' αυτών και η Υπηρεσία Υδρευσης, ως Οργανισμός, από της συστάσεως του, προώρισται αποκλειστικά να λειτουργεί προς "ΧΑΡΙΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ". Κατά νομοθετική εξουσιοδότηση και "κατά γενικό κανόνα, τα Συλλογικά όργανα διοικήσεως τους διορίζονται από την κρατική εξουσία, οι δε πράξεις τους υπόκεινται στην εποπτεία ή τον έλεγχο του κράτους" (Γνωμοδότηση αρ. 399/1986 της νομικής διεύθυνσς του Υπουργείου Οικονομικών που έγινε δεκτή απο τον Υπουργό Οικονομικών στις 3.6.1986, /Αναστόπουλου, Οι δημόσιες επιχειρήσεις, 1987, σελ. 38, Πρ. Παυλόπουλου, Η έννοια της δημόσιας επιχείρησης, ΕΔΔΔ 1991, σελ. 175 επ., πρβλ. ΑΕΔ 33/1982).
Ήτοι, ακόμα και εάν διέπεται απο τις αρχές Ιδιωτικού Δικαίου πρέπει να υπόκεινται πάντοτε εις ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΛΕΓΧΟ.
Η ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΚΑΙ Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΑΥΤΩΝ, ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΡΕΠΤΗ, ΜΟΝΟ ΕΑΝ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΕΤΑΙ ΑΡΡΗΚΤΑ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ.
Η μεθοδευμένη και στοχευμένη μεταβίβαση της καθολικής κυριότητας και διαχείρησης των Υπηρεσιών Υδρευσης απο το δημόσιο, κατ' εντολή των δανειστών, σε ιδιώτες, συνιστά μία ΑΚΡΩΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ, ΠΟΥ ΦΕΡΕΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗ ΖΩH ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, ΤΗΝ ΟΜΑΛΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΟΥΔΑΜΩΣ ΕΜΠΙΠΤΕΙ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ ΕΚΧΩΡΗΘΕΝΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΝΤΟΛΕΑ ΛΑΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΥΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ.
